Istorija srpske književnosti

Kapitalno delo bez premca u srpskoj književnosti!

U Istoriji srpske književnosti, opisani su svi njeni dominantni tokovi, pisani i usmeni, prikazane sve njene osnovne književne tradicije. U njoj se objašnjava odnos domaćeg i stranog, nacionalnog i internacionalnog, u književnom razvitku, i u svemu što je stvoreno izdvaja se ono što je najvrednije, čime se srpska književnost naročito odlikuje.

Najviše prostora posvećeno je onim književnim formacijama kojima ona duguje svoje najveće domete: starim biografijama i narodnim pesmama, romantičarskoj poeziji, realističkoj pripoveci, modernoj poeziji i prozi.

Vodeći pisci od Svetog Save do prva-ka književne reči u XX veku dobili su najviše prostora. No, nisu zaobiđeni ni drugi stvaraoci ni poslenici na književnom polju, pa čak ni oni koji iz današnje perspektive predstavljaju više kulturnu nego književnu vrednost, jer bez njihovog prisustva slika pojedinih razdoblja bila bi nepotpuna.

Takvo široko razvijeno izlaganje književnih činjenica vođeno je od početaka do pretposlednjeg razdoblja koje obuhvata međuratnu i ratnu književnost s težnjom da se održi vrednosna ravnoteža među njima.