Istorija Srba

Istorija Srba autora Vladimira Ćorovića predstavlja sveobuhvatnu istorija srpskog naroda i zemalja. U knjizi je predstavljena srpska istorija od  najranijih dana pa do savremenog doba. Od prodiranja Slovena na Balkan, preko uspona srpske države, dugog ropstva pod Turcima, seoba i rasejanja, ustanka i preporoda naroda i države… pa sve do Drugog svetskog rata. Sveobuhvatna priča o istoriji srpskog naroda, ispunjenoj kako pobedama tako i žrtvama. Potpun prikaz ne samo istorije Srba, već i njenih suseda – kao i međusobnih odnosa. Detaljan opis ključnih trenutaka u srpskoj istoriji i analiza njihovih posledica. Ovo neprocenjivo delo predstavlja celoviti sintetički pregled srpske prošlosti koja iz pera ovog našeg darovitog i marljivog istoričara biva sasvim razumljiva i manje upućenim čitaocima.

Iz sadržaja:

Istorija Srba – PRVI PERIOD

I Prodiranje Slovena na Balkan

II Sloveni sa Avarima

III Sloveni naseljavaju Balkan

IV Balkanska kultura u doba seobe Slovena

V Slovenska plemena i njihova kultura

VI Organizacija slovenskih plemena na Balkanu

Istorija Srba – DRUGI PERIOD

I Bugari i balkanski Sloveni

II Prvi zajednički pokret Srba, Hrvata i Slovenaca

III Prva srpska država

IV Pokrštavanje Južnih Slovena

V Srbi između Vizantije, Hrvatske i Bugarske

VI Država makedonskih Slovena

VII Zetska država

VIII Srbija za vreme borbi Vizantije i Ugarske

Istorija Srba – TREĆI PERIOD

I Stefan Nemanja

II Latinsko carstvo i stvaranje Srpske kraljevine

III Srpske međusobne razmirice

IV Zapadnjačka orijentacija u Srbiji

V Srbija kao glavna balkanska država

VI Potiskivanje Bugara kao srpskih takmaca

VII Stvaranje srpskog carstva

VIII Delo cara Dušana

IX Raspad Srpske carevine

X Marička pogibija

XI Bosna kao kraljevina

XII Bosna kao stožer nove srpskohrvatske države

XIII Boj na Kosovu

Istorija Srba – ČETVRTI PERIOD

I Srbi između Turaka i Mađara

II Mađarska prevlast u Bosni i Srbiji

III Bosanski razdori

IV Oporavljena Srbija

V Despot Đurađ Branković

VI Prvi pad Srbije

VII Razlaz između despota i Mađara

VIII Pad Srbije

IX Pad Bosne

X Stvaranje nove srpske despotovine

XI Pad Hercegovine

XII Pad Crne Gore

PETI PERIOD

I Turski zamah

II Srpska despotovina u Sremu

III Dubrovačka republika

ŠESTI PERIOD

I Srbi pod tuđom vlašću

II Turska osvajanja

III Nove srpske seobe

IV Obnova Pećke patrijaršije

V Preokret u držanju Srba

VI Verski pokreti

VII Dalje borbe s Turcima

VIII Velika seoba Srba u Austriju

IX Srbi u Ugarskoj

X Oslobođenje Crne Gore

XI Novi saveznički rat protiv Turaka

XII Ruski uticaj među Srbima

XIII Austrijski porazi

XIV Ruski uticaj u Crnoj Gori i susedstvu

XV Kočina krajina

XVI Duhovno oslobođenje Srba

XVII Razmah Crnogoraca

NOVO DOBA

I Začeci ustanka u Srbiji

II Početak ustanka u Srbiji

III Razvoj ustanka

IV Francuska politika prema Srbima

V Rusko-srpski savez

VI Slom Srbije

VII Drugi ustanak

VIII Srbija kao samoupravna država

IX Ustanci bosanskih muslimana

X Krize u Srbiji

XI Srpski pokret 1848. godine

XII Crna Gora kao svetovna država

XIII Nacionalni i književni romantizam kod Srba

XIV Političke i duhovne krize u Srbiji

XV Put na Berlinski kongres

XVI Austrougarska prevlast

XVII Srpsko-bugarski rat i njegove posledice

XVIII Poslednji Obrenović

XIX Polet Srbije

XX Balkanski ratovi

XXI Nova omladina

XXII Sarajevski atentat

XXIII Svetski rat

XXIV Ujedinjenje

XXV Vlada kralja Aleksandra

XXVI Između dva svetska rata

Prodiranje Slovena na Balkan

Seoba ili veliko pomeranje naroda, koje je počelo uzimati sve većeg maha od II veka posle Hrista, beše jedan od najznačajnijih pokreta u istoriji Evrope. On je, kako je to lepo primećeno, značio u isto vreme i raspadanje i obnovu. Stari svet, kome je politički bila glavni predstavnik moćna Rimska imperija, uzmicao je i padao pod neodoljivom navalom svežih i aktivnih plemena, koja su, najpre sa severa, a posle i sa istoka, stremila prema njegovim središtima. „Kako za našu državu nastaju već poslednja vremena“, pisao je još Tacit u svojoj Germaniji, „najbolje što nam još sreća može da pokloni jeste nesloga među neprijateljima.“

Uzroci i motivi za ta velika pomeranja čitavih plemena i naroda raznovrsni su i veoma složeni, ali je njihov proces gotovo po pravilu morao dovoditi do sukoba sa Rimljanima. Ovi su daleko istakli svoje državne granice: izazivali su na dosta strana svojim osvajačkim prohtevima reakcije ugroženih i držali su pod svojom vlašću sve glavne prilaze za srednju i južnu Evropu i njena najplodnija i najpitomija područja. Već krajem II veka vode se borbe na dunavskoj liniji između Rimljana i germanskih plemena koja su u pokretu, a ekspanzivni i mnogobrojni Goti dopiru sve do obala Crnoga mora, da se u narednom veku, s pojedinim odredima, prebace pustošeći Malu Aziju i podnožje Kavkaza. Od sredine III veka počinje gotska ofanziva na Balkansko poluostrvo, izvođena pretežno iz stare Dakije a današnje Rumunije.

Osećajući teškoće održavanja suviše dalekih i rastegnutih granica, Rimljani se rešavaju, pred kraj III veka, da napuste izvesne oblasti, kao na primer istaknutu Dakiju, pa da na prirodno povoljnijim granicama, sa više koncentracije snaga, izvrše bolju organizaciju odbrane. Ali carstvu nije bilo pomoći. Iako je opasnost od nasrtljivih varvara bila očigledna, u imperiji se ipak, u nekoliko mahova i na nekoliko strana, vode ogorčene borbe raznih pretendenata za carski presto. Nekoliko takvih obračuna završeno je i na balkanskom području, neki gotovo pred očima spoljašnjih neprijatelja. U mnogo prilika traži se saradnja tuđinaca i za tu saradnju žrtvuju se krupni državni interesi…